In de eerste van deze driedelige serie interviewt Koen Jansen Diggy Dex met vijf vragen. Of vice versa. Heb je ook vijf vragen voor Dex? Mail dan naar info@diggydex.nl , stel je vraag en zie deze beantwoord in het tweede en derde deel van deze serie.

Goedenavond Diggy. Vertel mij: Wat heb je afgelopen zeven dagen gedaan? Ik bedoel eigenlijk: wat doe je zoal in het dagelijkse leven?

De afgelopen week heb ik twee optredens gedaan, waarvan in 013 Tilburg en een in Podium de Ducyker in Hoofddorp met de Kleine Jongens Tour (Def. P, Engel & Jus, DJ DNS, Maximus Prime) en ben ik twee dagen in de studio geweest. Een dag om wat aan te pielen en niet zoveel uitgekomen is en een dag met Reazun en Ben Jur waar een hele toffe track uit is gekomen. Verder heb ik lesgegeven. Ik geef 1 dag in de week les aan de Rockacademie in Tilburg, waar ik de coördinator van de Hiphop afdeling ben. Dit doe ik samen met Rico. Afgelopen week was m’n zoontje ziek geworden dus ben ik nog een dag thuisgebleven om de ziekenbroeder te spelen wat neerkwam op veel Spiderman filmpjes kijken. Daarnaast heb ik nog een pot kolonisten gedaan die ik verloren heb en ben ik met mijn vader naar de releaseparty van Stef Bos z’n nieuwe album geweest in Amsterdam. Dat was het zo ongeveer. En een aflevering van Homeland gekeken met mijn vriendin en de finale van Heel Holland Bakt terwijl ik aan het strijken was. En naar de kapper geweest.

Ik maak zelf ook muziek. Wat zouden jou drie gouden tips zijn om ‘het te maken’?

Ten eerste wil ik zeggen dat ik denk dat er niet een eenduidig iets bestaat als ‘het maken’ Dat is voor de ene persoon heel veel geld verdienen en voor de ander is dat gelukkig zijn en voor weer een ander is dat een 101 Barz Sessie. Alles is relatief. Maar goed, de tips: De eerste is gelijk de cliché der clichés: Vooral doen. Ik heb zelf verder geen muzikale achtergrond buiten wat gitaarlessen, maar ben gewoon maar ooit gaan rappen omdat we het leuk vonden. En dat vind ik het nog steeds. Ik was nooit een echt natuurtalent al zeg ik het zelf. Ik kon maat houden in het begin maar dat was het. Doordat ik het zo ontzettend veel deed, ben ik langzamerhand acceptabeler geworden. Ik geloof heel erg in de 10.000 uur regel. Als je pakweg zo’n tien jaar iets bijna fulltime doet, dan beheers je het ambacht. De tweede tip sluit eigenlijk aan bij de eerste: Om het te blijven doen, moet je het vooral leuk maken en leuk houden voor jezelf. Ik heb wel eens lange periodes gehad dat ik mezelf kon gek maken omdat het moest van mezelf. Ik ging te geforceerd nadenken over muziek, en op het moment dat je het te analytisch maakt is de essentie al weg. Ontspan: Maak een beat en schrijf een tekst. Maak het niet moeilijker dan het is. Als laatste tip zou ik mee willen geven. Denk lang. In de zin van de lange termijn. Denk na over hoe je jouw carrière voor je ziet de komende tien pakweg twintig jaar. Maak plannen voor de lange termijn. Wanneer je van plan bent een album te maken: schrijf hiervoor een driejarenplan van begin tot eind inclusief financiële aanpak. Dit geeft je houvast en duidelijkheid naar jezelf en je medemuzikanten en team toe.

Wat doe jij dan over twintig jaar?

Grofweg hetzelfde als nu denk ik. Ik heb mezelf een aantal jaar geleden ten doel gesteld dat ik de rest van mijn leven muziek wil maken, uitvoeren en schrijven. Ik hou van het creëren, van het maken van iets uit niets. Ik heb het gevoel dat de bron van inspiratie en de drang om het te moeten delen nooit stopt. Ik was vroeger wel eens bang dat inspiratie ooit opraakt, maar dat is gelukkig niet het geval ervaar ik. Dan ben ik 54, dat is een hele gekke gedachte. Maar ik vind ouder worden fijn. Het geeft me door ervaring en inzicht meer rust dan toen ik 18 was. Dat zegt iedereen trouwens die ouder wordt. Damn, alweer een cliché.

Welke vraag wordt het meest aan jouw gesteld als muzikant?

Even denken. Dat zijn er een aantal: Eentje die nu in mijn hoofd schiet is: ‘Wat vind je van de Nederlandse HipHopscene momenteel?’ En die vraag wordt al tien jaar gesteld dus zo momenteel is dat niet. Maar om daar antwoord op te geven. Ik vind Nederlandse hiphop verder dan ooit voor mogelijk was gehouden. Ik vind veel dingen tof en fris. Maar ik vind ook veel dingen ook helemaal niets die nu uitkomen, vooral als dingen op iets willen lijken en iemand niet zichzelf is. Ik ben inderdaad een oude lul, toen wij met DAC begonnen hadden we een clip op The Box. Dat was in 2003. Er kwamen in 2003 in dat hele jaar misschien vijftien Nederlandstalige hiphopvideoclips uit. Nu is dat vijftien per week. En dat is goed. Het genre is verdiept, verbreed en verder gegaan. Mijn voorliefde gaat mainly ook uit naar de muziek van de jaren negentig, begin jaren nul, omdat ik toen ben opgegroeid. Niet voor niets blijkt uit wetenschappelijk onderzoek dat de muziek in je puberjaren de grondslag is voor de rest van je leven. Mij pa zijn voorkeur ligt ook bij muziek uit de jaren zestig en zeventig. Maar als je niet ontwikkelt wordt je een zure oude versie van jezelf, een soort Freek de Jonge. Daar hou ik niet van. Ik hou er van en kies ervoor om een optimistisch persoon te zijn.

Wat vind je van de plannen van het kabinet om de wildgroei aan ZZP’ers terug te dringen?

Dat is een interessante vraag. Ik vind het, om maar gelijk die open deur in te trappen (Hoppa) het vreemd dat het kabinet eerst het ZZP’erschap heeft gestimuleerd en nu probeert terug te draaien na een aantal jaar. Wat ik wel vreemd vind is dat mensen die twintig jaar als ambtenaar hebben gewerkt op hun 53e een afvloei-regeling krijgen en 12 jaar 70 procent loon meekrijgen terwijl ze thuis zitten. Maar goed, elke individuele situatie is weer anders natuurlijk. Ik klink net als een politicus.